De knoop doorgehakt.............
Door: Toos van Riet
Blijf op de hoogte en volg Toos
24 April 2017 | Nederland, Vessem
Donderdagmorgen was het me al direct duidelijk dat ik een arts moest raadplegen. De van oorsprong Belgische gastheer Guy, legde me uit waar ik moest zijn in Signy l'Abbaye . Maar ik moest 6 km.lopen om daar te komen. Dat viel niet mee, gelukkig vergezelde Mariëtte me . Het pad was in tegenstelling tot 4 jaar geleden helemaal droog, toch niet zo gemakkelijk om op te lopen. Zeker niet met een zeer been.
Bij de huisarts trof ik een lege wachtkamer en een deur waarop stond dat ik er niet door mocht. Ik nam plaats en kon niets anders doen dan wachten, ik kon me nergens melden. Een oudere dame kwam binnen, zij had een afspraak. Na een tijdje kwam de dokter de wachtkamer binnen, ik was meteen aan de beurt. Zij constateerde artrose, zij verzekerde me dat de medicatie goed zou werken. Gewapend met recepten vertrok ik naar de pharmacie. Ik kreeg medicijnen, pijnstillers, een gel en een knieband. Na gegeten te hebben in het restaurant besloot ik hetzelfde gastadres van 4 jaar geleden te bellen. Gelukkig kon ik daar terecht.
De volgende dag, had ik nog wel pijn maar het lopen ging wel. Het schoot zelfs goed op, ik had weer oog voor de mooie natuur. Echter na de 2e pauze en een slecht kiezelpad was het ineens genoeg. Met veel inspanning bereikte ik het dorpje Justine. Ik wist dat daar een pelgrimsonderdak was. Maar ik had geen adres of telefoonnummer. Er was niemand buiten , omdat het lunchtijd was. Toch ergens achterom gegaan om de weg te vragen. Au, au ik moest een stukje terug. Ik ging aan de kant van de weg zitten. Wat later kwam er een man aangefietst. Ik hield hem staande en vroeg naar Mr. Alain. De man antwoordde dat hij Alain was, gelukkig. Toen hij begreep dat ik echt niet verder kon, kreeg ik een plaats aangeboden in zijn schuur, waarin hij een allerliefst huisje had gemaakt. Ook de tuin was erg mooi. Wat later zat ik daar te genieten van de zelfgemaakte appelsap. In het dorp was geen gelegenheid om te eten, daarom werd ik door Alain en zijn vriendin uitgenodigd. Echt heel fijn.
's Avonds kwamen de 2 pelgrims uit Veghel, vader en zoon binnen. Zij zetten buiten hun tentjes op. We hebben de ervaringen van de laatste dagen uitgewisseld.
Zaterdagochtend ontbijt met de heren, daarna.gingen zij verder. Ik schoof met een stoel door de keuken, ik kon nauwelijks lopen. De medicijnen lijken niet te werken.
De hele dag niets gedaan, verveling ten top. Tegen de avond leek het wat beter te gaan. Vroeg naar bed.
Zondagmorgen kwam Alain met het ontbijt. Ik zei dat ik het wilde proberen.
Mijn rugzak liet ik daar, Alain zou me op komen halen. Met mijn stokken begon ik optimistisch aan mijn tocht. Al snel werd het me duidelijk dat het niet ging, terug in mijn huisje nam ik contact op met mijn reisverzekering.
Ik werd vriendelijk te woord gestaan. Na het eten bij Alain en Marie- France kreeg ik bericht dat ik om 16:30 uopgehaald zou worden door een taxi.
Zo geschiedde, ruim 3 uur later, strompelde ik stram en stijf uit de luxe taxi.
Zoon Diel had de frietpan al warm.
Mijn zus en zwager kwamen nog even.
Vanmorgen ben ik al naar de huisarts geweest. Ook zijn conclusie artrose. Waarschijnlijk een klein stukje bot afgebroken, dat voor veel pijn zorgt. Vrijdag kan ik pas rontgenfoto's en een echo laten maken.
Ik moet blijven bewegen, fietsen is het beste.
Dus afwachten hoe het verder gaat..........
Het is vervelend, maar niet het einde van de wereld.
Gelukkig kreeg ik al bezoek van mijn dochter en kleinkinderen.
Nu zijn jullie weer op de hoogte.
Bij de huisarts trof ik een lege wachtkamer en een deur waarop stond dat ik er niet door mocht. Ik nam plaats en kon niets anders doen dan wachten, ik kon me nergens melden. Een oudere dame kwam binnen, zij had een afspraak. Na een tijdje kwam de dokter de wachtkamer binnen, ik was meteen aan de beurt. Zij constateerde artrose, zij verzekerde me dat de medicatie goed zou werken. Gewapend met recepten vertrok ik naar de pharmacie. Ik kreeg medicijnen, pijnstillers, een gel en een knieband. Na gegeten te hebben in het restaurant besloot ik hetzelfde gastadres van 4 jaar geleden te bellen. Gelukkig kon ik daar terecht.
De volgende dag, had ik nog wel pijn maar het lopen ging wel. Het schoot zelfs goed op, ik had weer oog voor de mooie natuur. Echter na de 2e pauze en een slecht kiezelpad was het ineens genoeg. Met veel inspanning bereikte ik het dorpje Justine. Ik wist dat daar een pelgrimsonderdak was. Maar ik had geen adres of telefoonnummer. Er was niemand buiten , omdat het lunchtijd was. Toch ergens achterom gegaan om de weg te vragen. Au, au ik moest een stukje terug. Ik ging aan de kant van de weg zitten. Wat later kwam er een man aangefietst. Ik hield hem staande en vroeg naar Mr. Alain. De man antwoordde dat hij Alain was, gelukkig. Toen hij begreep dat ik echt niet verder kon, kreeg ik een plaats aangeboden in zijn schuur, waarin hij een allerliefst huisje had gemaakt. Ook de tuin was erg mooi. Wat later zat ik daar te genieten van de zelfgemaakte appelsap. In het dorp was geen gelegenheid om te eten, daarom werd ik door Alain en zijn vriendin uitgenodigd. Echt heel fijn.
's Avonds kwamen de 2 pelgrims uit Veghel, vader en zoon binnen. Zij zetten buiten hun tentjes op. We hebben de ervaringen van de laatste dagen uitgewisseld.
Zaterdagochtend ontbijt met de heren, daarna.gingen zij verder. Ik schoof met een stoel door de keuken, ik kon nauwelijks lopen. De medicijnen lijken niet te werken.
De hele dag niets gedaan, verveling ten top. Tegen de avond leek het wat beter te gaan. Vroeg naar bed.
Zondagmorgen kwam Alain met het ontbijt. Ik zei dat ik het wilde proberen.
Mijn rugzak liet ik daar, Alain zou me op komen halen. Met mijn stokken begon ik optimistisch aan mijn tocht. Al snel werd het me duidelijk dat het niet ging, terug in mijn huisje nam ik contact op met mijn reisverzekering.
Ik werd vriendelijk te woord gestaan. Na het eten bij Alain en Marie- France kreeg ik bericht dat ik om 16:30 uopgehaald zou worden door een taxi.
Zo geschiedde, ruim 3 uur later, strompelde ik stram en stijf uit de luxe taxi.
Zoon Diel had de frietpan al warm.
Mijn zus en zwager kwamen nog even.
Vanmorgen ben ik al naar de huisarts geweest. Ook zijn conclusie artrose. Waarschijnlijk een klein stukje bot afgebroken, dat voor veel pijn zorgt. Vrijdag kan ik pas rontgenfoto's en een echo laten maken.
Ik moet blijven bewegen, fietsen is het beste.
Dus afwachten hoe het verder gaat..........
Het is vervelend, maar niet het einde van de wereld.
Gelukkig kreeg ik al bezoek van mijn dochter en kleinkinderen.
Nu zijn jullie weer op de hoogte.
-
24 April 2017 - 15:02
Marinus Van Nistelrooij:
Dag Toos,
Er is ook moed nodig om je reis te onderbreken en huiswaarts te gaan.
Hoe gaat het nu ?
Sterkte met alles !
Marinus -
24 April 2017 - 15:10
Nicole:
Ach Toos wat jammer! Maar wel goed van je om deze beslissing te nemen en terug te gaan.
Hopelijk is er iets te doen aan de pijn en is de schade niet te groot.
Ik hoop dat je spoedig herstelt!!
Als het wandelen voorlopig niet meer gaat dan maar fietsen.
Wie weet heet je volgende verslag wel omafietsmaarRome.waarbenjij.nu
Toi toi en beterschap!
Liefs
Nicole -
24 April 2017 - 15:12
Willeke:
Hai lieve Toos,
Wat vervelend voor je dat je de tocht hebt moeten staken vanwege je knie,maar pijn is ook erg en fijn dat je weer thuis bent!
Ik ga je van de week nog effe bellen, heb nu even andere dingen die me bezig houden maar dat hoor je nog wel.
Beterschap en doe het rustig aan.
Dikke kus van mij -
24 April 2017 - 15:26
Harry:
Oh Toos, wat 'n pech!
Heel erg jammer zeg, dat je op deze manier je voettocht moest onderbreken.
Sterkte met jouw herstel.
Groeten, Ans en Harry -
24 April 2017 - 16:23
Jo Michele:
je vois que tu as des petits ennuis . J'espère que tout va s'arranger très vite . bises de nous deux
-
24 April 2017 - 16:32
JO:
De très belles photos quand tu repartiras on iras te rejoindre quelques jours et j'ammenerais peut etre mon vélo je pense qu'en vélo pour moi ce sera plus facile -
24 April 2017 - 16:37
Ton:
Goed dat je de boel niet forceert. En heel jammer voor je maar als het niet gaat dan houd het op.
Jou kennende heb je echt veel pijn en dat is gewoon niet goed.
Ik hoop dat het mee valt maar blijft Toos.......Petje af ik heb werkelijk heel veel bewondering voor jou.
Wie weet ga je het ooit nog eens proberen.
Veel liefs,
Tom en Ton -
24 April 2017 - 16:42
Jos En Lenie:
Veel sterkte met je been
Jammer maar goede beslissing
Je hebt het in ieder geval geprobeerd
Gr Jos en lenie -
24 April 2017 - 16:43
Hera:
Hoi Toos,
Het zal zeker een teleurstelling zijn geweest, maar met pijn verder lopen is ook geen optie, en zeker nu je weet waar het aan ligt.
Ik hoop dat ze je hier thuis goed kunnen helpen en je snel van de pijn af bent.
Laat je nog wel even weten hoe het met je gaat? Beterschap en dan zie ik je misschien weer snel door het dorp bewegen :)
Lieve groetjes Hera -
24 April 2017 - 16:47
Elly :
Hoi Toos, wat ontzettend jammer dat je je tocht hebt moeten staken. Gezondheid gaat dan toch voor alles. Maar hoe stoer dat je sowieso in je eentje de tocht aangegaan bent. Dat zullen velen (waaronder ik) je niet na doen. Voor nu wens ik je een spoedig herstel. -
24 April 2017 - 16:52
Han:
Hoi Toos,
Ocherm ......hier was je natuurlijk niet van uit gegaan. Zo zie je maar....het loopt zoals het loopt. Ik hoop dat je snel van de pijn af bent, dat is nu het belangrijkst en hoe het dan ooit weer verder gaat zie je dan maar weer.
In ieder geval heel veel groetjes en beterschap gewenst !!!! -
24 April 2017 - 17:02
Jan&Paula :
Ha Toos,
Wat een pech,maar heel knap de beslissing gemaakt te hebben om terug te komen,
hopelijk ben je snel van die pijn af,beterschap. -
24 April 2017 - 17:19
Betsy:
Hoi Toos,
JAMMER, JAMMER.
Gelukkig ben je weer veilig thuis ook al was dat natuurlijk niet de bedoeling.
wat lief van Diel dat hij meteen klaarstond met de frietjes
Wij hopen dat het allemaal een beetje meevalt op de scan en dat je weer snel op de been bent.
Ik hoop je snel te zien, en kom binnenkort wel een keertje op de koffie
Veel liefs en beterschap
BETSY EN LEO -
24 April 2017 - 17:49
Riny Frans:
Heuiij Toos,
Wat jammer nou, zo,n lichamelijk ongemak, waardoor jouw droom in duigen valt.
Beterschap en tot spoedig.
Riny Frans -
24 April 2017 - 17:51
Thea:
Hoi Toos,
Wat jammer...en heftig!
Moedig en moeilijk om deze keuze te (moeten) maken!
Hoop de pijn snel minder wordt....beterschap!!!!
Super knap dat je al zover gekomen was.....en wat lief van jouw zoon...om zo voor jou te zorgen!
Alle goeds en groetjes! -
24 April 2017 - 18:37
Sjanschoofs:
Hoi Toos ik net dat je weer thuis bent komt wel weer goed -
24 April 2017 - 18:50
Hennie Knippels:
Wat een teleurstelling voor jouw,hopelijk neemt de pijn gauw af,koester de dagen die je wel gelopen hebt,dat neemt niemand je meer af liefs Hennie -
24 April 2017 - 19:44
Jeanne:
Als het niet kan zoals het moet, moet het zoals het kan...
Sterkte Dappere Toos! -
24 April 2017 - 20:19
Nelly Emonds:
Hoi Toos, wat jammer dat je je tocht niet door kon zetten.Maar dat je deze beslissing hebt genomen geeft ook aan dat je behoorlijk veel pijn hebt aan je been. Daar kennen we je goed genoeg voor!Dit, de artrose zal toch zijn tijd nodig hebben.Hopelijk komt het dan weer helemaall goed.Beterschap ermee en spoedig herstel gewenst. Groetjes Peter en Nelly. -
24 April 2017 - 21:26
Ingrid :
Tis sunt!
Succes vrijdag en ik hoop op een voorspoedig herstel.
En wie weet wat de toekomst je hierna weer brengt. Toitoitoi! -
24 April 2017 - 21:28
Wiek En Ineke:
Dag Toos, wat vreselijk jammer, maar een juist besluit. Sterkte! En tot gauw! -
24 April 2017 - 21:32
Joke :
Toos wat een vette pech ,erg jammer ,jou kennende maak je de tocht nog wel een keer af ,op naar een goed herstel !
Groetjes Jan & Joke -
24 April 2017 - 22:06
Caroline Vd Goor:
Hoi Toos ,
Wat een verschrikkelijke pechvogel ben je.
Wens je veel sterkte en beterschap.
Hartelijke groeten,
Caroline (zwemvrijwilliger) -
24 April 2017 - 22:19
Stef:
Hoi Toos, Ik weet dat je iemand bent die niet snel opgeeft dus denk ik dat het toch ook echt niet meer ging. Verstandig om niet nog verder te forceren ook al kosten dergelijke beslissingen de nodige kruim. Nu eerst maar eens zorgen dat je weer de oude wordt. Geef het de tijd en denk toch met plezier terug op de dagen die je wel gehad hebt tijdens je tocht want ik heb in ieder geval genoten van de verhalen . Bedankt daarvoor en ik wens je een voorspoedig herstel.
Stef
-
24 April 2017 - 22:47
Rianne En Henkie Apfel:
Hee die Toos ;
Wat een pechvogel en wat een pech heb je nu!
Een verstandige keuze om nu te gaan stoppen en het niet te gaan forceren .
Wil toch even zeggen dat ik ongelofelijk trots op je ben !
Je hebt veel mensen laten zien dat je een grote innerlijke kracht en energie en doorzettingsvermogen hebt !
Een echte topper .
Nu even de tijd om te herstellen en goed voor jezelf zorgen en even , letterlijk met de beentjes omhoog .
Laat je lekker verwennen door het thuisfront , geniet van de kleinkinderen en een hele dikke knuffel van mij uit Bergeijk -
24 April 2017 - 22:55
Carolien Rieswijk:
Beste Toos,
Dat is balen voor je, dat je de tocht hebt moeten onderbreken.
Ik wens je heel veel beterschap, tot snel !
Vele groetjes Carolien Rieswijk
-
25 April 2017 - 00:32
Yvonne Mommersteeg:
Oh Toos, wat vervelend voor je!! Daar had je natuurlijk niet op gerekend?! Toch de juiste beslisding denk ik op dit moment. Ik hoop dat de pijn snel minder wordt! Liefs en beterschap! Yvonne -
25 April 2017 - 09:00
Sjanmuskens:
Hoi Toos.
Wat jammer dat je moest opgeven.
Maar met zoveel pijn kun je niet verder lopen.
Wij wensen je een voorspoedig herstel en tot ziens.
Groetjes Jan en Sjan Muskens. -
25 April 2017 - 09:54
Henk En Marga :
spijtig Toos dat het zo eindigt ,artrose is geen goede uitslag zeker niet voor wat jij van plan was
sterkte
groetjes Henk & Marga -
25 April 2017 - 09:58
Guus En Rita:
Home sweet home......maar in dit geval wel met een bijsmaakje.Ja Toos artrose is een schielijk iets vraag dat maar aan ons Rita die weet daar alles van. Je moet blijven bewegen maar niet forceren, dus kortom je moet er mee leren leven. Hopelijk gaat de pijn vlug weg dat is dan toch al iets positief.
Jammer dat het zo moest lopen, we zullen je reisverslagen missen maar we zijn wel stinkend trots op jou en je hebt zeker de juiste beslissing gemaakt.
veel beterschap en sterkte
Guus en Rita. -
25 April 2017 - 10:31
Bert En Toos Melis:
JAMMER DAT DIT ZO MOET EINDIGEN. HEEL VEEL STERKTE EN BETERSCHAP -
25 April 2017 - 10:59
Trees:
Hoi Toos
Dit is balen maar deze twee weken nemen ze niet meer van je af.
Beterschap en tot kijk.
Groetjes Jan en Trees -
25 April 2017 - 12:01
Toos Vogels:
Hallo Toos,
Jammer dat het zo loopt maar een verstandig besluit!
Wie weet komt er nog eens een alternatief!! Beterschap.
Hartelijke Groet Toos Vogels
-
25 April 2017 - 12:35
Netty:
jammer Toos dat je de reis moest onderbreken,maar je kon toch zo niet verder.Goeie beslissing en wens je beterschap en minder pijn.groetjes Netty -
25 April 2017 - 16:42
Han:
Het kan verkeren... een spoedig herstel Toos !!
Groetjes,
Han & Irma -
25 April 2017 - 16:55
Mien:
Hoi Toos. Jammer dat je moet stoppen. Maar met een zeer been is dit wel het beste.Beterschap gewenst en heel veel groetjes.Ook van Frans. We komen wel een keer kijken hoe het met je gaat als we in Vessem zijn.Doei,doei. -
29 April 2017 - 21:31
Lizet Van Hove:
Hallo Toos,
Spijtig om te horen dat je hebt moeten stoppen. Je moet wel erg veel pijn hebben want dit past volgens mij helemaal niet bij jou. Ik wens je een spoedig herstel. We spreken elkaar nog.
Groetjes,
Lizet -
01 Mei 2017 - 22:37
Minke:
Jeetje Toos , ik schrik ervan, dat is balen! Dit is overmacht. Je hebt in ieder geval weer een mooie ervaring en waarschijnlijk hele bijzondere ontmoetingen gehad. Ik wens je heel veel beterschap. Hopelijk zie ik je binnenkort in Vessem. Groetjes Minke -
04 Mei 2017 - 11:31
Mariëtte:
Hallo Toos, ik heb je gevonden! Ik ontmoette de vader en zoon uit Veghel, zodoende weet ik je achternaam en heb ik je blog gevonden. Wat jammer dat je je tocht hebt moeten afbreken. Hoe gaat het nu? Weet je al wat meer? Ik ben inmiddels ook thuis en ben mijn volgende traject aan het plannen, misschien in juni. Ik moest natuurlijk aan je denken toen ik bij de vrouw met de schildpad wat zat te drinken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
